Nationale feestdag bij defensie Peutie

In de kazerne van Peutie zitten zo’n 2000 militairen. Daags voor het Defilé strijken er nog eens honderden collega’s neer vanuit heel België. Zij komen repeteren om het hele verloop – tot in het kleinste pasje – perfect synchroon uit te voeren. Een mens zou er honger van krijgen. Gelukkig kunnen zij rekenen op hun vertrouwde cateringpartner Umami. Accountmanager Tom Fierens neemt ons mee achter de schermen.

Hoelang ben je hier al actief?
Tom: “Ik werk al vijftien jaar voor Umami. Ooit ben ik begonnen bij IMEC in de keuken en de zaal, en door de jaren ben ik altijd hogerop geklommen. Sinds drie jaar en half werk ik als siteverantwoordelijke bij Defensie Peutie.”

INTENSIEVE REPETITIE

De Nationale Feestdag brengt hier heel wat teweeg. Wat gebeurt er zoal?
Tom: “Op deze site vinden de repetities voor het Nationaal Defilé plaats. Vijf dagen voordien starten de voorbereidingen. De eerste twee dagen oefenen de gemotoriseerde voertuigen op het rijden in colonne. Zij maken dan de hele dag toertjes op het terrein om perfect synchroon te draaien en op te lijnen. Daarbij zijn zo’n 300 militairen betrokken. De andere dagen oefent de colonne te voet met zo’n 600 tot 900 militairen. Normaal krijgt iedereen ‘s middags een warme maaltijd, maar dat lukte dit keer niet door verbouwingen aan de keuken. Vandaar gingen we voor lunchpakketten met onder andere sandwiches, een koek, een stuk fruit, een dessert, een fles water en cola. We zetten al die pakketten op naam en per eenheid klaar in de hangar.”

Krijgen ze nog een tussendoortje?
Tom: “Ja hoor! In de namiddag voorzien we nog wat mondvoorraad zodat de mannen niet van hun stokje gaan. (lacht) Die bestaat uit een halve liter cola, een suikerwafel en een pakje zoutchips. Puur zout en suiker om op krachten te blijven.”

En hoe beleven jullie ‘de grote dag’?
Tom: “In de ochtend komt iedereen toe. Eerst wordt er rustig koffie gedronken, en vervolgens worden de voertuigen klaargezet. ’s Middags is er een uurtje lunchpauze. Dan serveren we zo’n 1000 mensen. De laatste editie was een beetje uitzonderlijk omdat we door de verbouwingen minder ruimte ter beschikking hadden. Daarom hebben we het buffet buiten opgesteld in twee rijen, zodat iedereen vlot kon circuleren.”

BELGISCHE KLASSIEKERS

Wat schafte de pot?
Tom: “De bedoeling is natuurlijk om op onze Nationale Feestdag een Belgische klassieker te serveren. Defensie kiest zelf het gerecht. Normaal zijn daar altijd frieten bij, maar ook dat was dit jaar niet haalbaar. Deze keer stonden er balletjes in tomatensaus, een slaatje en puree op het menu. Ze hadden ook gekozen voor tomatensoep met balletjes. Balletjes alom dus!” (lacht)

Hoe reageren de militairen op de catering?
Tom: “We krijgen zeer positieve reacties. Het is natuurlijk heel anders dan vroeger. In het klassieke systeem was de catering verzorgen nog een militaire plicht. Die taak gebeurde dan ook niet echt klantgericht. Nu vinden ze het heel fijn om vriendelijk bediend te worden. In het begin word je nog echt aanzien als burger, maar je merkt goed dat ze ons intussen aanvaard hebben als een van hen. Dat is een kwestie van vertrouwen winnen. De sfeer is heel goed.”

Met hoeveel werken jullie hier op de site?
Tom: “We zijn hier dagelijks aan de slag met zo’n veertien personen. Bij speciale gelegenheden komen er helpers bij. Een bevelsovergave bijvoorbeeld, wanneer een kolonel van eenheid verandert (dat gebeurt om de twee jaar, n.v.d.r.), brengt toch zo’n 500 extra genodigden met zich mee.”

ONVERWACHTE WENDINGEN

Wat vind je zelf zo leuk aan de job?
Tom: “Ik hou van afwisseling, en die vind je hier wel. We hebben hier enerzijds onze dagelijkse cafetariawerking, maar die events zorgen voor variatie. Soms krijg je ook heel onverwachte aanvragen voor oefeningen – of reële situaties. Denk maar aan de grootscheepse evacuatiemissie ‘operatie Red Kite’ in Afghanistan. Op vrijdagnamiddag om 13.00 u. kregen we plots de vraag: ‘Hoe snel kunnen jullie klaar zijn om duizend mensen op te vangen?’ Op zo’n moment gaat je hart natuurlijk wat sneller slaan.”
Sluiten